De vriendelijke Berekuilloop

IMG_5165

Wat een heerlijke dag om te gaan rennen! De ideale weerscondities. Lees: rond de 17 graden, een licht briesje en het zonnetje achter de wolken. En op deze dag is de Berekuilloop, wat een feest!! Je kunt deze trouwens maandelijks lopen op de 2e zondag van de maand (uitgezonderd de zomerperiode). Ik ben ter voorbereiding gisteren iets eerder weg gegaan van een teamuitje (sorry meiden) om genoeg te kunnen rusten, daarnaast heb ik genoeg gezond gegeten en rustig aan gedaan. Ik ben benieuwd of mijn toename in het rennen naast nog gezondere voeding helpt met mijn snelheid. Ik verwacht namelijk een toptijd… de verwachting stijgt… easy now… hier-en-nu focus!

Waarom ik graag deze loop ren is om een aantal redenen. Ten eerste ren ik deze loop altijd met mijn vader, welke daar als een soort rockstar rondloopt. Te leuk om te zien! Hij kent namelijk de mannen die daar in hun tijd zeer (bizar) goed waren. Ook de mannen van Phoenix die het organiseren, Frits Gerlach en Frank Bottenberg. Ik heb ze beide even kort kunnen spreken vooraf. Aan Frits ook wat tips mogen vragen. berekuil1 Dit is trouwens de tweede reden waarom ik deze loop zo leuk vind: het is zo gemoedelijk en toegankelijk. Zoals ik in de titel ook aangaf, de vriendelijke Berekuilloop. Frits vertelt mij over zijn eigen PR’s, waaronder zijn jeugdkampioenschap bij de Singelloop. Je kunt je voorstellen dat dit in de jaren zestig was, aangezien hij mij verteld over zijn eerste aanraking met atletiek rond 1961. Ook vertelt hij mij zijn tijden op de 1000 meter (2.26 minuten), 800 meter (1.54 minuten) en de 10 kilometer (32 minuten). Mijn oren klapperde op dat moment. berekuil2Mijn vader en Frits schieten ook op dat moment beide in de lach met de tekst ‘Ik weet de tijden nog precies’. Ha, dit trekje heeft elke vroegere toploper dus begrijp ik! Frits was ook zo vriendelijk om mij richting de marathon het advies te geven: ‘Pas op met harde ondergrond voor blessures, wissel je training af met een bostraining‘. Erg aardig. Ik heb nog wat teksten op internet over hem opgezocht, hij organiseert deze loop al 25 jaar?!! Mooi om te lezen.

Maar nu is het tijd om te rennen! Het ging voor mij super lekker. Ik merkte het al tijden de run bij het kijken op de officiële klok: 2,5 km net onder de 11 minuten, 5 km rond de 22 minuten, 7,5 km rond de 34 minuten en uiteindelijk liep ik bij de 10 km een tijd van 45:55 minuten!! Ik heb daar niet echt bewijs voor, was nog even mijn benen onder mijn lijf aan het rennen om een PR neer te zetten. Op dat moment pak je niet je telefoon! Maar na een hoop f*, f*, f*, snel, snel runkeeper afsluiten en snel een foto nemen, kan ik je deze laten zien.berekuil4 Ik was zo blij!! Ook zo trots dat het me lukte om mijn gedachten te blijven richten op hoe tof het zou zijn om een mooie tijd neer te zetten. Lang leve focus! Ook helpt bij mij upbeat tempo muziek. Goed, gefinished met een PR!! Daarna nog het plezier gehad om mijn vader rond de 56 minuten binnen zien lopen.

Dank aan de heren van Phoenix Frits en Frank, wij hebben er weer van genoten!

Er was eens…

run!Fietsend met mijn tweelingzusje (6jaar oud schat ik) naast mijn hardlopende vader. Dat was mijn eerste contact met hardlopen. Mijn vader, fervent hardloper, zelfs nog te vinden op internet bij atletiekprestaties U-track (lachen!, rond 1974). Het kon niet anders zijn dan dat het enthousiasme voor rennen overgenomen zou worden door een paar van zijn kinderen. En zo begon het. Wanneer onze vader de halve marathon rende van de Utrecht Marathon liep hij eerst een paar kilometer tijdens de kidsrun met ons mee. Als tiener, ik denk een rondje van 4 kilometer, halverwege vaak denkend ‘pffffttt, is het nog zo ver?!’ en zelfs ‘als ik nu mijn enkel kneus dan hoef ik niet meer verder’… Best dramatisch eigenlijk, ha! Maar toch, het hardlopen is er eigenlijk nooit echt uit gegaan ondanks dat ik nooit lid ben geweest van een atletiekvereniging en meer bezig met tennis, roeien, hockey, fitness enz.

De laatste jaren ben ik het wat serieuzer gaan aanpakken. Meedoen met 10 en 15 km runs bij de Utregse Meidenloop, de Jaarbeurs Utrecht Marathon, Singelloop, de Zevenheuvelenloop, de Berekuilloop, de Almere City Run en vast nog wel een aantal anderen. Mijn snelste tijd zit rond de 47minuten op de 10 kilometer, best oké voor een dame toch. Maar eens kijken hoe ik het er vanaf ga brengen bij de komende Ladiesrun te Utrecht… Veel verder in afstand op officiële wedstrijden ben ik nog niet gekomen. Niet gevreesd, wel in trainingen!

Misschien klinkt dan ineens een hele marathon rennen toch wat ambitieus. Ik hou alleen wel van een uitdaging en de halve marathon is voor mij dat toch net iets te weinig… We zullen zien of dit een wijze beslissing is geweest. De weg naar de marathon vind ik tot nu toe al leuk! Ook ervaar ik mezelf als redelijk fit na bijna 3/4 jaar trainen voor de Viking run. So I’m just gonna do it!

En zo begint het avontuur… Hopende op een ‘And she ran happily ever after’ verhaal.