Guest runner!

pap

Wat is er nou leuker dan je gezamenlijke passie met iemand te delen?! Laten we het nu maar bij hardlopen houden… lol. Het enthousiasme die je op dat moment voelt in het even spreken van elkaars gemeenschappelijke taal is machtig. Precies daarom zal ik met verschillende mensen in gesprek gaan tijdens het rennen. Ook de kans hierbij te benutten om de vraag aan hen te stellen: ‘Welk advies zou jij mij nou geven als hardloper?‘. Zo mijn quest naar healthy runnen met behulp van guest runners verder te brengen.

Zo ben ik ooit tijdens een run in het Bossche Broek aangesproken door een onbekende hardloper… We hebben een kwartier al pratend samen gerend… Bizar vond ik zijn actie toen, maar eigenlijk ook best leuk! Wat ik zo leuk vond was het besef dat het best moedig was om contact te maken naast dat ik het ook prima vond om aangesproken te worden. Zouden anderen dit ook oké vinden? Ik ga het op korte termijn in ieder geval uitproberen… misschien… courage..! Te grappig eigenlijk, heb hem daarna nooit meer gezien.

Naar anderen zelf doe mijn best om even een blijk van erkenning te geven aan bijna elke hardloper welke mijn pad kruist. Merk wel dat het een redelijk individualistische sport is waarbij aandacht voor anderen best beperkt is. Ze groeten beperkt terug… ha! Anyhoe, ik blijf doorgaan in de hoop dat het aanstekelijk is… Maar als je me langs ziet komen spreek me aan of groet me, zou ik wel erg tof vinden!!

Goed, om het eerste contact naar anderen wat makkelijker te maken dan onbekenden aan te spreken hou ik het voor nu even bij de personen met wie ik al geregeld of incidenteel ren. Heb hierbij een aantal personen al op het oog… zo leuk! First guest runner is…. mijn vader!

Bij mijn eerste blog ‘Er was eens…‘ heb ik al een beetje een introductie over hem mogen geven. Maar voor nu even de huidige status. Mijn vader uit 1948 loopt twee keer in de week hard. Rent daarbij routes die hij vanaf zijn jeugd al kent. Is daarbij nog een beetje geneigd om met liefdevolle weemoed terug te kijken naar zijn, in mijn perceptie, hele indrukwekkende tijden van vroeger. Zegt telkens wanneer hij hierover praat ‘volgens mij mag ik die tijden nu wel loslaten‘. De routes die hij loopt zijn zeer mooi rond bosrijk gebied. Rent daarbij de laatste jaren drie vaste routes. Op mijn vraag ‘Welk advies zou jij me nou geven?’ antwoord hij: doe het rustig aan in je opbouw een neem herstelmomenten. Passend vanuit zijn bezorgdheid over mijn ambitieuze sportactiviteiten van de afgelopen jaren. Lief toch!! Moet daarbij denken aan de jongens van 365 dagen succesvol, welke dit evolutionair perspectief noemen (zoek ze op, hebben een mooie missie en begrijpelijke boodschappen!).

Dit is niet het enige advies die mijn vader mij de laatste tijd heeft gegeven. Oefen met drinken tijdens het rennen, niet te wetenschappelijk benaderen van het rennen en gewoon doen naast werk naar de 30 kilometer, anders put je je lijf teveel uit zijn verdere adviezen van hem. Allemaal prima om rekening mee te houden. Over dat drinken. Mijn vader heeft namelijk zelf de marathon van New York gelopen, waarbij hij helaas door het drinken van ijskoud water zijn lijf had getriggerd om weerstand te bieden. Resultaat daarvan was 20 minuten gewoon lopen. Alsnog liep hij hem rond de 3,5uur geloof ik… Weet niet eens of ik dat ga redden! Ik zal zijn leerervaring in ieder geval ter harte nemen. We hebben dan ook afgelopen vrijdag samen gerend in de warmte (25-30 graden) met drinkbelt om! Dank pap!

Take you’re own advice and read…

Een avondje vrij! Dat komt eigenlijk niet zo heel erg vaak voor bij mij. Sporten, gezelligheid, verjaardagen, familie, de nodige huishoudelijke handelingen en dingen waar ik graag mijn energie aan wil besteden zoals de stichting, bakken, koken en nu ook blog schrijven… Zelfs al bij het opschrijven verbaas ik me over de hoeveelheid. Herkenbaar??

Ook op mijn geregeld vrije vrijdag (voelt nog elke keer als een cadeautje!!) gaat het zo snel, meestal naast rennen resulterend in ‘even’ het stadje ingaan… Lees mezelf verwennen met shoppen, heerlijke koffie halen en ‘beautyfyen’… Blijf toch een meisje. Gek wel dat sportspullen kopen mijn voorkeur heeft, maar dat is weer een ander verhaal. Ach, time flies when you’re having fun! En tja, focus op chillen mag alleen nog wat meer op mijn prioriteitenlijstje komen zie ik.

Ik moet ook heel eerlijk zeggen dat een filmpje kijken de lichte voorkeur heeft als ik een avondje vrij heb. Het lekker lui informatie op me af laten komen in plaats van actief lezen is de belangrijkste reden denk ik… Het resultaat hiervan is wel: ongeveer 10 boeken waar ik enthousiast in ben begonnen (wil ze namelijk wel lezen!), alleen allemaal niet uit… Hmm.

Oké, ik zeg tijd voor een nieuwe strategie! Ik wil namelijk voor de komende tijd me heel erg graag inlezen over voeding, trainingsschema’s, gezondheidservaringen en marathonervaringen van anderen en alles wat me verder kan brengen in hardlopen. Het advies die ik aan mijn patiënten geef is tijdsblokken in te plannen om te doelen te bereiken. Ok here it goes!: een half uurtje eerder naar bed op doordeweekse dagen (ik weet dat dit i.i.g haalbaar is op maandag, dinsdag en woensdag) en lezen. Ik laat wel weten of dit heeft geholpen…

Het boek voor nu: Running Free van Richard Askwith. Ik heb er zin in! Oh en voor de liefhebbers van humor en verwondering over allerlei gezondheidsrages Drop Dead Healthy van A.J. Jacobs. Een absolute aanrader! Deze heb ik wel uitgelezen 🙂 Veel leesplezier!

unnamed

Lekkere trek

Ik heb vaak best wel trek! Logisch misschien met al die activiteit… Maar voor mij is dat eigenlijk niet heel erg nieuw, heb namelijk al bij menig vriendje gemerkt meer te eten 😉 sorry guys. De laatste tijd wil ik dit echter ook een beetje verantwoord doen in plaats van chipjes en witte chocolade. Bijvoorbeeld een hoog percentage pure chocolade, een handje nootjes of zelf popcorn maken. Probleem is alleen als ik trek heb in iets zoets! Gedroogd fruit is een optie, zeker die gedroogde mango. Ik heb alleen zin in iets stevigers. Aldus na lange tijd op baksels oefenen en uitprobeersels: mijn lekkere redelijk healthy muffins!

muffin baked muffins!

De ingredienten:

3 rijpe bananen; 10 dadels; 1 ei; 1 lepel kokosolie; 60 ml rijstemelk (ander soort is ook prima); 225 gram amandelmeel; 1 zakje bakpoeder; snufje zout; beetje kaneel; beetje agavesiroop; cacao nibs.

De bereiding:

– Verwarm de oven voor op 180 graden;

– Doe de bananen, dadels, het ei, de kokosolie, de melk in een blender en mix het door elkaar (met een staafmixer kan ook!);

– Giet het vervolgens in de bak met alle andere ingrediënten (uitgezonderd de cacao nibs) en roer het geheel door;

– Voeg daarna de cacao nibs toe aan het mengsel er roer even door;

– Plaats de papieren bakjes in de muffinvorm en verdeel het mengsel over de bakjes;

– 30 minuten in de oven en klaar! (check wel even met een cocktailprikker of het al droog is, zo niet even wat langer in de oven laten).

Enjoy!!

Weekverslag 1

Ok, de statistieken van deze week.

Los van gezellige momenten bij Jazz in Duketown, goed gezelschap waarbij uit eten en genieten op terras en de nodige ontspanningsmomenten is er ook nog eens gesport. Aldus, training met hockey, hockeywedstrijd, 9,7 km run, 21,9 km hardlopen (!), bowlen (hahahah) en 1 dag oefeningen thuis waaronder hoelahoepen (10min), sit-ups (50x), push ups (50x), lunges (50x) en squats (50x). Na het lopen is ook wel leuk: ik woon 6 hoog waarbij ik de luxe heb om de trappen na mijn runs als oefening kan gebruiken. Wat ik doe is twee trappen op springen en 1 terug. Denk in totaal zo’n 30 traptreden (sla de eerste helft van een verdieping altijd over). Redelijk tevreden over mijn workouts!

IMG_5081IMG_507129 mei runIMG_5075

Breakslow!

Weekend! Alle ruimte om even wat meer moeite te doen met voeding. Voor deze week, het ontbijt! Doordeweeks hou ik het meestal bij havermout met wat goji bessen en een beetje honing of agavesiroop. Of wat sneetjes speltbrood met pindakaas. Personal favourite pindakaas, die met stukjes noot. Maar voor vandaag wat anders:

breakfast

Soja yochurt met blauwe bessen, goji bessen, chia zaad, spelt flakes en een beetje agavesiroop. Why?

– Soja yochurt: Meer als vervanger van zuivelproducten. Ik heb gemerkt dat het niet innemen van melkproducten beter is voor mijn huid. Natuurlijk zijn er verscheidene onderzoeken die ook nadelen bij soja producten aantonen, zoals toename oestrogeen enz. Maar wat nou precies de impact op je lijf is wordt daar zijn de geleerden het nog niet over eens.

– Blauwe bessen: Bron van antioxidanten, mineralen en vitaminen. Daarnaast ook nog goed voor de hart- en bloedvaten en tegen het verouderingsproces ;). Naast dat ze gewoon lekker zijn!

– Goji bessen: Ze worden ook wel ‘smiley berries’ genoemd, dat is al een reden 🙂 Daarnaast bevatten ze veel antioxidanten, vitaminen (waaronder A en C) naast mineralen. Onderzoek hier ook naar geeft aan dat het invloed heeft op de bloedstolling, waarbij de bloedingstijd wordt verlengd.

– Chia zaad: Onder andere goed voor bloedsuikerspiegel, bevat eiwitten om spieren op te bouwen, antioxidanten, kalium, omega-3-vetzuren,  foliumzuur, ijzer en calcium. Voor mij dus handig als je weinig zuivelproducten inneemt. Wel ook weer een bloedverdunnende werking.

– Spelt flakes: graan welke minder verwerkt is, waardoor m.i. beter is voor je lijf daar het meer voedingsstoffen worden behouden. Ik gebruik het in dit gerecht voor de crunch.

– Agavesiroop: Meer als vervanger van andere suikers, een zoetstofje. Minder bewerkte zoetmiddel als honing of kokosbloesemsuiker kan ook.

Ha zelfs voor zoiets simpels als ontbijt kun je het best gecompliceerd maken merk ik! Maar goed, zoals met alle voeding: too much en te eenzijdig is nooit goed voor je. En op zogenaamde superfoods zijn altijd wel aanmerkingen te maken. Ik vind dit ontbijtje gewoon lekker!

Laten we lekker gaan afzien…

Misschien klinkt het wat vreemd, maar afzien lijkt mij een mooi onderwerp.  Vooral omdat ik niet de illusie heb dat het een gemakkelijke weg zal zijn naar de marathon… En de marathon rennen zelf al helemaal niet. Het mooie is dat ik op de hoogte werd gesteld van een publieke lezing die plaats zou gaan vinden met dit specifieke onderwerp. Present!

Op 20mei was deze lezing, georganiseerd vanuit Studium Generale van de Universiteit Utrecht. Los van dat het over wielrennen ging, naar aanleiding van Le Tour die in Utrecht zal gaan starten deze zomer (!), denk ik dat er genoeg overlap in afzien is in beide sporten. Zeker zoiets extreems als de tour en de marathon.

Wat een geëngageerde en gepassioneerde sprekers, bestaande uit:  prof. dr. Toine Pieters, Maarten Ducrot (leuk detail, collega psycholoog), Bert Wagendorp en prof. dr. Frank Backx. Uitgesproken uitlatingen om het publiek te prikkelen, persoonlijke ervaringen, humor en aandachtspunten om extreme prestaties aan te kunnen: ik heb genoten!

Ik heb mogen leren dat wielrennen vanaf de start gebaseerd is op sensatie over het afzien van de renners: het gehele circus eromheen. Lijden was en is belangrijk en tja… psychologisch gezien is dit niet nieuw, denk maar aan de gladiatoren. Bijzonder is wel waarom het plezier in het lijden ons zo aantrekt. Misschien interessant voor mij om later uit te zoeken… Wel mag in de wielrensport het circus verder getrokken worden in bijzondere prestaties neer te zetten, jammer alleen dat dit voornamelijk met gebruik van middelen gebeurd aldus de sprekers. Persoonlijk hou ik daar niet zo van, ik wil namelijk zoals omschreven zelf healthy sport uitoefenen. De hoeveelheid aan gebruik zegt eigenlijk wel dat het redelijk onmenselijk is om de Tour op eigen kracht te doen…

Goed, om die kracht enigszins wel aan te boren is een hoop mentale (wils)kracht essentieel naast de moed hebben om pijn te lijden. Het onderwerp neuroplasticiteit schiet me te binnen en is ook zeker van belang om de focus te verzetten. Kijken wat mijn eigen manier hierin zal zijn! Verdere psychologische onderwerpen die naar voren kwamen bestonden ook uit overtraind zijn, eetproblemen in het peleton en de ervaring van ‘zwart sneeuw’ waarbij eigenlijk een vorm van dissociatie optreed. Van belang voor mij om dit dus te voorkomen door bewust gezond te blijven handelen. Ook leuk om te leren dat voornamelijk in voorbereiding tot en tijdens de race te letten op mijn inname van koolhydraten en glucose om DOMS zoveel mogelijk te voorkomen en te kunnen blijven rennen.

Gegeven advies voor versneld herstel: neem vloeibare koolhydraten en eiwitten naast normale ritme houden. Aldus energie stapelen, rust en vochthuishouding.
Tijd om mijn inname en de verschillende opties hierin te onderzoeken!

lezing1 lezing2 lezing3 lezing4

De stoute schoenen aantrekken…

Om mijn avontuur helemaal strak te beginnen leek het mij tijd voor nieuwe schoenen. Mijn arme Saucony’s hadden al genoeg modder gezien dit jaar. En dan ook maar meteen twee paar regelen: je loopt tenslotte, mag ik verschillende trainingsschema geloven, rond de 5-6 keer per week. Goed excuus :).

De place to be voor mij is Run2Day in Utrecht. Hier koop ik de laatste jaren mijn schoenen en soms ook kleding. Schoenen voornamelijk omdat ze zo’n leuk filmpje maken van je loophouding, kijken naar de slijtage op je oude schoenen en je duidelijk uitleg geven over waarom ik nou eigenlijk anti-pronatie schoenen nodig heb. Vriendelijke mensen toch! Ook toen ik vertelde over mijn blog en missie waren ze bereid om me verder te helpen waar nodig. Binnenkort aldus een schrijven van hen op mijn blog 🙂

shoes1 shoes2

Ook niet onbelangrijk voor mij… Mijn nieuwe schoenen zien er ook nog superleuk uit ook. Een roze en een blauw paar. Ja sorry, ik word altijd vrolijk van gave hardloopoutfits!

Er was eens…

run!Fietsend met mijn tweelingzusje (6jaar oud schat ik) naast mijn hardlopende vader. Dat was mijn eerste contact met hardlopen. Mijn vader, fervent hardloper, zelfs nog te vinden op internet bij atletiekprestaties U-track (lachen!, rond 1974). Het kon niet anders zijn dan dat het enthousiasme voor rennen overgenomen zou worden door een paar van zijn kinderen. En zo begon het. Wanneer onze vader de halve marathon rende van de Utrecht Marathon liep hij eerst een paar kilometer tijdens de kidsrun met ons mee. Als tiener, ik denk een rondje van 4 kilometer, halverwege vaak denkend ‘pffffttt, is het nog zo ver?!’ en zelfs ‘als ik nu mijn enkel kneus dan hoef ik niet meer verder’… Best dramatisch eigenlijk, ha! Maar toch, het hardlopen is er eigenlijk nooit echt uit gegaan ondanks dat ik nooit lid ben geweest van een atletiekvereniging en meer bezig met tennis, roeien, hockey, fitness enz.

De laatste jaren ben ik het wat serieuzer gaan aanpakken. Meedoen met 10 en 15 km runs bij de Utregse Meidenloop, de Jaarbeurs Utrecht Marathon, Singelloop, de Zevenheuvelenloop, de Berekuilloop, de Almere City Run en vast nog wel een aantal anderen. Mijn snelste tijd zit rond de 47minuten op de 10 kilometer, best oké voor een dame toch. Maar eens kijken hoe ik het er vanaf ga brengen bij de komende Ladiesrun te Utrecht… Veel verder in afstand op officiële wedstrijden ben ik nog niet gekomen. Niet gevreesd, wel in trainingen!

Misschien klinkt dan ineens een hele marathon rennen toch wat ambitieus. Ik hou alleen wel van een uitdaging en de halve marathon is voor mij dat toch net iets te weinig… We zullen zien of dit een wijze beslissing is geweest. De weg naar de marathon vind ik tot nu toe al leuk! Ook ervaar ik mezelf als redelijk fit na bijna 3/4 jaar trainen voor de Viking run. So I’m just gonna do it!

En zo begint het avontuur… Hopende op een ‘And she ran happily ever after’ verhaal.