Weekverslag 18!

Victorious!!! Het zwaarste gedeelte van mijn training zit erop. Nu de komende drie weken alleen nog maar consolideren en de marathon rennen! Klinkt als een eitje zo, maar ik ben me er echt wel van bewust dat het een grote test van karakter gaat worden.

Deze week was dan ook zeker het gedeelte waar ik het meest naar toe heb geleefd en eigenlijk het spannends vond… Ten eerste omdat ik deze week een volle werkweek had. Het nemen van voldoende rust was dus in mijn ogen vooral van belang ondanks wat er op het trainingsschema stond. Altijd spannend om af te wijken… Ten tweede mocht ik op een zaterdag zonder rustdag ertussen mijn langste training gaan lopen. Niet ideaal, maar er was geen andere optie wegens bijzondere familieomstandigheden. Het heet immers niet voor niets de Brian Robert Foundation waar ik ook voor loop. Ten derde gaf deze laatste lange training mij een soort do-or-die gevoel, met gedachten zoals: ‘Tja leuk dat je het al een keer hebt gelopen, die 32 kilometer, maarreh je weet het pas zeker bij een tweede keer…’ en ‘Oh ik wil geen pitstops! Dit mag niet gebeuren, want anders…’. Ik zat mezelf dus een beetje gek te maken. Super helpend om spanning te verminderen (not!). Ik merkte het in problemen met slapen (meerdere redenen), spanning in mijn nek en moeite met meditatie. Desalniettemin… Ik heb het gehaald die 32 kilometer!! Ontspannen gelopen. Ook een andere strategie met ontbijt aangenomen, waarbij ik veel snelle koolhydraten vooral voor de energie maar ook tegen pitstops heb gegeten. Te weten: 3 witte boterhammen met aardbeienjam, een peperkoek en een banaan. Niet zo heel erg healthy, maar zeker wel effectief! Dit zal ik trouwens alleen doen bij lange afstanden en wedstrijden. Dus nu nog alleen maar op de marathondag. De rest zal gewoon gezond eten zijn! Anyhoe, ik ben blij met deze week!

Goed, wat ik heb gedaan deze week: op dinsdag 16 kilometer gerend (was wel lachen trouwens om te beseffen dat ik mijn langste officiële wedstrijdafstand tot nu toe gewoon op een doordeweekse avond met dezelfde tijd kan lopen. Dan besef je pas echt hoe ver je bent gekomen!), op woensdag krachttraining met 3 setjes van wat ik vorige week ook heb gedaan, op vrijdag 8 kilometer gelopen (verdeeld in tweeën aangezien ik al voor mijn werk heb mogen hardlopen) en op zaterdag de 32 kilometer. Verder zoals ik al aangaf, genoeg ontspanning en tijd met familie en geliefden doorgebracht. Zo ook superlief dat ik van mijn zus een boek en eten meegekregen. Dank!!

22 september 25 september 2 25 september 26 september running boek

 

Broodpudding!

broodpudding lekkerHeb je dat ook wel eens… na je werk een supermarkt bezoeken terwijl je eigenlijk al trek had? Bij mij resulteert dat elke keer weer in een winkelmandje vol. Op dat moment ga ik elke schap langs en pak ik veel meer vanuit de gedachte ‘Oeh daar heb ik ook zin in!’. Zucht. Die keuzes van mij zijn niet perse meer calorierijke producten zoals omschreven wordt in het onderzoek van Tal and Wansink (Fattening Fasting: Hungry Grocery Shoppers Buy More Calories, Not More Food. JAMA intern Med. 2013;173(12):1146-1148). Dit onderzoek suggereert namelijk dat je wat minder gezonde keuzes gaat maken wanneer je trek hebt. Dus bijvoorbeeld toch die muffin o.i.d. meeneemt… Die trek kan al ontstaan door het skippen van een maaltijd. Blijf dus vooral wel bewust inkopen doen als je even niet gegeten hebt en je een supermarkt in stapt!

Goed weer terug naar mijn mandje vol. Het is natuurlijk super fijn al dat lekkers en ik wordt er altijd vrolijk van… Wat een beetje jammer is dat ik al een halve koeling vol had en het nu echt niet allemaal op ga krijgen. Fail. Ok… klein probleem. Tijd om creatieve oplossingen te vinden! Ik had namelijk nog een paar bananen die erg rijp waren. Super lekker als je ze bakt, wat minder om gewoon zo te eten. Een paar appeltjes. Nog restjes van 3 verschillende soorten broden (waaronder speltbrood en zuurdesembrood)… Daar kan ik wel wat mee! Aldus mijn versie van broodpudding. I hope you like it!

De ingrediënten voor 4 personen:broodpudding

Ten minstens 8 sneetjes brood; 275 ml plantaardige melk (ik heb amandelmelk gebruikt); eetlepel kaneel; 2 appeltjes; volle hand walnoten; 50 gram gesmolten roomboter of kokosolie; een ei; twee eetlepels kokosbloesemsuiker. En de 2 bananen om te bakken voor erbovenop.

De bereiding:

– Verwarm de oven voor op 180 graden;

– Snijd de schil van de appeltjes eraf en snij deze in stukjes. Snijd het brood in stukjes, waarbij je de korstjes verwijdert;

– Roer met een garde de melk, het ei, de kaneel, de boter/olie en de kokosbloesemsuiker door elkaar. Voeg hier het brood, de walnoten en de appeltjes aan toe;

– Even goed doorroeren allemaal. Giet het mengsel vervolgens in een ingevette ovenschaal. Nu mag het voor 50 minuten de oven in;

– Bak aan het einde van de baktijd van de broodpudding alvast de bananen aan. Even opscheppen en genieten maar!

Weekverslag 17

Een rustweekje voor de laatste week van de zwaarste trainingspiek… Nice! Na volgende week is het namelijk alleen nog consolideren en vooral die benen lekker sterk en gezond houden. Ik heb dus volop genoten van de kortere runs van deze week om even op te laden! Ook de change of scenery was lekker. Heb dit weekend doorgebracht in Scheveningen en hier samen mogen rennen. Maar wat ik vooral wil zeggen deze week: Ik ben zo dankbaar voor al die mensen om me heen die me steunen! Dankbaar bijvoorbeeld wanneer ze met me mee willen rennen, me aanmoedigen waardoor ik even weer een boost van energie voel, ze er niet raar van opkijken wanneer ik op de bank in slaap val en vervolgens al vroeg naar bed ga, het oké vinden om met mij het weekend door te brengen zonder al te laat weer thuis te zijn (aldus even geen feestjes), ze liefdevol lachen wanneer ik ga shoppen en enthousiast wordt van sportkleding of boeken over hardlopen, ik de ruimte krijg om bijvoorbeeld even geen hockeywedstrijden te spelen of even minder afspreek en dat dit begrepen wordt… Er zal zeker nog veel meer zijn. Voor nu in ieder geval dank jullie wel!

Goed de statistieken van deze week: Maandag en zaterdag een rustdag. Dinsdag, vrijdag en zondag rennen, respectievelijk 10, 19 en 10 kilometer. Woensdag krachttraining, waaronder 10 min hoelahoopen als warm-up, 3 sets van in totaal 45x kettle bell swings, 45x squat kettle bell raises, 45x lunges met gewichten, 45x bridges, 45x leg raises, 45x sit ups en 3 minuten planks. Donderdag lekker met hockeytraining meegedaan.

15 september 18 sept 20 sept hockeytraining

Kijk nou maar naar het TCS Amsterdam Marathon parcours!

Ik moet heel eerlijk bekennen… Ik heb nog helemaal niet gekeken naar het parcours van de Amsterdam Marathon 2015. Ook heb ik niet gekeken naar wat deze marathonrun zo bijzonder maakt… Ik denk dat dit een beetje (veel) met angst te maken heeft. Ha, alweer die angst! Je hebt over angst namelijk al kunnen lezen in Just have a little faith! en Bezinning, Inspiratie en Motivatie… Die marathon scares the hell out of me blijkbaar! Hier wordt ik eigenlijk best vrolijk van! Je zult misschien nu denken, huh hoezo?? Ik ben bij het ervaren van angst in mijn optiek namelijk lekker bezig!! Ik bedoel daarmee: ‘On the other side of fear lies freedom!’. Deze week heb ik deze zin ook heel toevallig als dankjewel op een kaart gekregen (dank je voor de mooie woorden!!). Bewegingsvrijheid, dit kun je zowel mentaal als fysiek vertalen, dat is waar ik voor sta en waar ik naar streef. Je angsten aangaan leidt tot die vrijheid. So bring it on! Een tof filmpje hierover staat op internet van inKNOWation met de titel ‘Do you dare to dream?’. Zeker de moeite waard en heel toegankelijk.

Ok, terug naar mijn (niet) handelen. Door niet te kijken naar het parcours ben ik onbewust mezelf aan het beschermen tegen angstreacties, bijvoorbeeld zo eentje als ‘Oh my God wat een afstand…Nee, dat kan ik niet!’. Dat zou kunnen gebeuren wanneer ik letterlijk zie wat me te wachten staat. Wanneer het namelijk te overweldigend is dan zou mijn hele systeem mij (passend ook) door deze angst stil kunnen zetten. Dit moet ik natuurlijk niet hebben als ik iets wil bereiken! In dit geval mijn missie om de hele marathon te rennen. Misschien is het dus heel effectief om niet te specifiek te gaan kijken voor de korte termijn, zoals het parcours, om mezelf hiertegen te beschermen. Zeker aan het begin van de trainingen. Het weten waar ik uit wil komen, 42,195 kilometer rennen, was op dat moment genoeg. Met een gepast trainingsschema en goede voorbereidingen zoals schoenen, voeding en kleding kon ik me al lekker bezig houden. Alleen als ik te lang niet blijf kijken naar wat me te wachten staat, het parcours dus zelf, zou ik echter helaas wel overbodige onderliggende spanning kunnen oproepen voor de lange termijn. Het heeft allemaal met balans, bewuste keuzes en handelen op een gepast moment te maken. Goed, nu is het wel tijd voor eigen exposure therapie. Die vermijding mag in mijn optiek nu klaar zijn aangezien ik weet dat ik de langste trainingsafstand kan rennen. Mijn angst is dus minder geworden omdat ik weet dat het haalbaar is en het kan overzien. Lang leve succeservaringen! En die overbodige spanning mag weg!

Bij deze dus het parcours van de Amsterdam Marathon 2015! parcours TCS AMDe omschrijving die op de site staat is ook erg leuk:

“Vlak, snel parcours met historisch karakter!

Het parcours in Amsterdam staat bekend om het vlakke, snelle en historische karakter. De start en finish vinden plaats in het historische Olympisch Stadion. Dit laat elk jaar weer een onvergetelijke indruk achter, met dank aan de aanwezigheid van de supporters op de ere- en marathontribune. Het parcours van de Marathon volgt een deel van het parcours van de Olympische Spelen in 1928 langs de Amstel, langs statige herenhuizen en enige molens. Dit landelijke traject biedt fraaie uitzichten (onder meer op de Arena) en geeft een indruk van de enorme bedrijvigheid die dagelijks op de Amstel heerst.”

Wat een gave route trouwens! Ik ga rennen in het Olympisch Stadion, onder het Rijksmuseum door, langs de Amstel en door het Vondelpark. Cool! Ik voel me nu wel echt een Hollander die door haar eigen hoofdstad heen mag rennen. Lol.

Ik ben blij dat ik nu echt gekeken heb!

 

Kip met appelmoes…

kip met appelmoesHad je dat ook? Kinderdag qua eten? Bij ons thuis was dit vroeger altijd de woensdag. Pizza, kip met appelmoes of misschien zelfs pannenkoeken. Ha, de healthy variant van pizza en pannenkoeken heb ik al mogen delen. Onbewust vind ik deze gerechten schijnbaar super lekker… Ach, tijd voor de laatste van de drie toppers: kip met appelmoes!

Weet je wat het leuke is… Als je de healthy variant maakt is het een prima maaltijd vol met koolhydraten, aldus energie! Goed om op te rennen! De appelmoes vooral. Maar ook de aardappelen zijn naast een bron van koolhydraten, anti-oxidanten, kalium en vezels. De aardappelen die we hebben gebruikt zijn ook weer van het tuintje!! Verser kan niet! Als laatste de kip. Bevat eiwitten, vitamines en mineralen, maar better yet het is een mager vleessoort. (voor als je het echt wilt weten: vitaminen B1, B2, B6 en B12, mineralen fosfor, koper en seleen). Tja, natuurlijk zou het zonder het velletje gezonder zijn… Als je wilt afvallen. Ik mag alleen wel een beetje vet gebruiken… Anyhoe, let’s cook!

De ingrediënten (voor minimaal 2 personen):

De appelmoes: Het gebruik van twee soorten appeltjes zijn top, beetje meer bite. Dus bijvoorbeeld 3 Jonagolds en 2 Goudreinettes. Daarnaast citroensap (1/3 citroen). Twee eetlepels kaneel. Voor de rest: een kilo’tje aardappelen, 2 rode uien, 4 kippenpoten, meel, rozemarijn, kokosolie, wat water, (himalaya)zout en peper.

De bereiding:

– Verwarm de oven voor op 180 graden;

– Voor de mise en place: snij de aardappelen in partjes, de appeltjes in stukjes en de uien in parten;

– Doe de appeltjes in een pannetje, voeg de kaneel, de citroensap en een bodempje water toe. Breng dit aan de kook en laat de appels koken tot ze zacht zijn, dit kan bijna tot moes of mijn voorkeur wat meer tot appel compote. Dan is het klaar;kip met appelmoes 3

– De aardappelen braad je even in de kokosolie aan met wat zout, peper en rozemarijn. Dan doe je ze in een braadslede die je hebt ingevet met kokosolie. Ondertussen de parten ui er ook bij doen met nog een beetje rozemarijn;

– De kip rol je in de meel en een beetje zout, zodat je een lekker krokant velletje krijgt. Even aanbraden in de kokosolie op laag vuur, waarna je deze op de aardappelen en de rest legt klaar om in de oven te gaan.

– Je kunt de braadslede voor 40 minuten in de oven laten en je gerecht is klaar. Check wel even de kip of hij helemaal klaar is. Zo niet nog even in de oven laten.

Enjoy!kip met appelmoes 2

 

Weekverslag 16

happy!Nog een aantal weken te gahaannn… Oeh, ik begin het nu wel spannend te vinden! Maar na wat ik deze week heb meegemaakt, los van het avondje met het incident (you know what I’m talking about), heb ik vertrouwen op een mooie afronding van mijn avontuur. Wel voorzichtig gezegd natuurlijk… Wat mijn vertrouwen namelijk sterkt is dat ik de 32 kilometer ontspannen heb kunnen lopen. Dit is de verste afstand die ik in de training mag lopen en het lukte gewoon!! Over twee weken mag ik het zelfs nog een keertje doen om het krachtiger te maken. Happy!! Zoals je ook op mijn arm kunt lezen, aangezien ik die er niet af kreeg na de color run… Ha! Check ook even mijn nieuwe gadget: de Salomon skin pro running bag. Is ze niet beeldig, lol. Het loopt wel echt heerlijk en ik zou iedere lange afstand runner deze tas aanraden. Je voelt hem namelijk niet! Al met al dus een geslaagde week.

De statistieken:

Maandag, dinsdag, vrijdag, zaterdag en zondag mogen rennen. Respectievelijk: 8 km, 10 km, 16 km, 5 km en 32 km. Daarnaast donderdag lekker mogen hockeyen en dansen bij de Color Run. Mooie afwisseling dus met het alleen rennen en het sporten met vrienden en familie.

7 sept 8 sept 11 sept 13 september running bag cool color week

The Color Run!

De Color Run, oftewel de colour run voor mijn britse vriend! Ik wilde er al heel erg graag heen, mensen ook gestalkt hiervoor, aangezien het er zo gezellig uit ziet en het de happiest 5K on the planet wordt genoemd. Dat wilde ik meemaken en natuurlijk niet missen! Alleen als ik heel eerlijk ben… Het is mijns inziens niet een echt hardloopevenement… Ik bedoel voor mensen die van hardlopen houden, hardlopers die tijden willen rennen of serieus aan hardlopen doen. Dan ben je hier niet op je plek. Wat je namelijk op de route ziet zijn al die mensen die na 500 meter gewoon gaan lopen. Ik vraag me daarbij af of ze nog een versnelling hebben gemaakt… Ook werden de regels van hardlopen niet nageleefd. Die van het rechts aanhouden als je langzamer gaat. Meer mensen die een beetje gepikeerd reageren als je ‘sorry meis’ zegt om er langs te kunnen. Dit was eigenlijk best bijzonder voor mij. Nee, dit is vooral een run voor de gezelligheid. Een festival met een beetje rennen. En gezellig was het dan ook zeker!! Ten eerste de gadgets die je kon kopen waren lachen! Wij hebben tutu’s genomen :). Ten tweede was er een opmaakstation met allerlei glitters ‘let’s shine’. Ten derde heerlijk opzwepende muziek bij zowel de start als de finish, onder begeleiding van een zangeres en dj. Dit zou trouwens een echt hardloopevenement niet misstaan! Ten vierde een leuk springkussen, waarbij je met een elastiek om je middel probeert het einde van het kussen te bereiken. Leuke spielerei! Ten vijfde waren de colours trouwens wel echt lachen hoor! Elk station liep je door een mist van kleur en zo ook door de gooi-skills van enthousiaste medewerkers werd je steeds een beetje kleurrijker. Bij de mainstage waren ook weer genoeg momenten om bijgekleurd te worden aangezien je een eigen zakje met gekleurd poeder kreeg en ook nog extra zakjes kon kopen. Als laatste is dit echt een super evenement voor alle leeftijden, zo ook voor gezinnen. Leuk! Dit alles vond ik tof. Er is helaas nog wel een ander ding… Iets wat ik wel een aandachtspunt vind. Je gaat ook niet naar de Color Run om echt heel erg gezond te eten of drinken. Toch jammer voor mij. Het dichtste wat er bij healthy food kwam was een banaan, een bakje salade (ik had de salade met kip genomen, volgens mij zaten er welgeteld 3 stukjes in) en een glaasje jus (niet vers). Je zag vele runners aan het friet, hamburgers en pizza slices… Past nog niet helemaal, in mijn perceptie, bij sport. Zoals ik al zei, het is geen evenement voor echte runners. Wel een evenement om fun te hebben! Wij hebben fun gehad!

color 5 color 4

Groenten Lasagna!

groente lasagneWat is er nu heerlijker dan op je vrije dag in alle gemak de juweliers van slagers, groenteboeren en kaasboeren te bezoeken op zoek naar verse ingrediënten voor een smakelijke maaltijd… Waarbij je tussen het inkopen en het koken door je renschoenen aantrekt voor een korte run met het vooruitzicht dat je echt gaat genieten die avond… I love this! Zo ook het lekker uitgebreid kokkerellen waarbij je al die losse gezonde producten, welke op zichzelf al heerlijk zijn, omtovert tot een super geheel. Even fijn met je handen te werk gaan.

Wat er op het menu stond was groenten lasagna met een entrecote. De lasagne zat vol met groenten, waaronder courgette, aubergine, ui, kastanje champions, paprika, tomaat en een aantal mini oranje paprika’s uit de groentetuin. Deze dragen allemaal bij aan de uitgangsregels voor runners food, te weten: eet iedere dag een regenboog. De entrecote daarbij is goed voor de eiwitten. Voor over de lasagne hebben we gekozen voor gruyere, wat natuurlijk niet de meest gezonde keuze is. Deze kun je vervangen door mozzarella of geitenkaas. Wel is het gebruik van rouwmelkse kaas zoals gruyere meer natuurlijk dan fabriekskaas die verwerkt is met sterk verhitte en bewerkte melk. De rouwmelk kaas is wel beter verdraagbaar voor de darmen (fijn!).

Aldus de ingrediënten voor 2-4 personen:

2 witte uien; een rode ui; 2 paprika’s; een grote courgette; een grote aubergine; een bakje kastanje champignons; 5 tomaten; en wat je dan ook aan groente hebt die je erin wilt verwerken, wij hadden mini paprika’s; bakje tomatenpuree; kokosolie om mee te bakken; een zakje gruyere; 2 entrecotes (natuurlijk meer als je met meer eters bent); groenten-bouillon; olijfolie; peper en zout.

De bereiding:

groentes lasagne– Mise en place is handig voor dit gerecht. Ga daarom lekker beginnen met al de groentes te snijden. De tomaten, paprika’s en de champignons in partjes. De uien een beetje grof snipperen. De aubergine en de courgette in redelijk dunne plakken. Leg de entrecotes alvast klaar op een bord om op temperatuur te laten komen en dep ze af voordat je ze gaat bakken. Zet de oven ook alvast aan op 180 graden.

–  Begin met de uien te fruiten in een grote pan met 2 scheppen kokosolie. Wanneer gefruit doe je de tomatenpuree in de pan en lekker blijven roeren. Je kunt als je wilt een beetje vocht hieraan toevoegen, door bouillon te gebruiken. Pas wel op dat de lasagne niet te vochtig wordt. 60ml is eigenlijk zat;

– Nu doe je de tomaten en de paprika erbij totdat deze zacht zijn. Wanneer zacht dan kunnen de champignons erin. Een beetje zout en peper. Je vulling is nu klaar;

– De aubergine- en de courgetteplakken bestrijk je met een beetje olijfolie, zodat je deze kunt aanbraden in een grillpan. Zo worden ze al een beetje zachter. Leg ze wanneer klaar naast elkaar op een bordje. Je lasagnebladen zijn nu klaar;

– Tijd dus om de lasagne te gaan bouwen in een ovenschaal. Begin met een laag van plakken, waarover de de vulling deze laat bedekken en vervolgens weer een nieuwe laag enzenz. Totdat het op is en je geëindigd bent met een laag met plakken. Dit doe je 20 minuten in de oven. Wanneer de 20 minuten voorbij zijn doe je de kaas op het gerecht en laat dit nog 10 minuten meesmelten met lekker peper erover. Je lasagne is klaar!

– Terwijl de lasagne in de oven is kun je natuurlijk de entrecote gaan bakken. De grillpan is toch al warm van de groenten plakken en kun je prima gebruiken. Doe een beetje olie in de pan en braad ze aan tot jouw gewenste style. Beetje zout en peper erover en klaar.

Enjoy!

groenten lasagne

 

 

 

Soms is sporten gewoon echt even kak…

Letterlijk dan… Liep ik daar. Helemaal klaar voor mijn 16 kilometer op een doordeweekse dag. Als een geoliede machine had ik me helemaal voorbereid. Ik had ervoor gezorgd dat ik voor ’s middags warm eten mee had voor werk. Daar genoeg water gedronken en maar 1 kop koffie ’s ochtends. Voordat ik ging rennen nog even een glaasje appelsap en een bananenmuffin. Me daarna aangekleed, zo ook weer met reflecterend vest (safety people!). Nog even naar het toilet voor alles. Blij. Ik was er klaar voor en had er zin in! Ach… toen nog wel. Halverwege alleen niet meer. (ps: vanaf nu wordt het een wat minder smakelijk verhaal, dus niet lezen tijdens het eten!) poepieHet begon met een opgezette buik en lichte aandrang. In de hoop dat het wel weg zou gaan als ik ontspannen ging rennen en tja wat lucht liet gaan… awkward. Nou het hielp mooi niet. Bij het gevoel dat het van binnen zou gaan exploderen was het tijd voor actie. Het MOET er nu uit! Dan maar een bosje… Opluchting, fijn! Het probleem alleen was dat 1 bosje niet genoeg was en dat ik na een paar honderd meter rennen weer last kreeg. Kak. Nog 6 kilometer te gaan. Arg. Ik heb helaas na een aantal pogingen mijn zusje mogen bellen om te vragen of ze me even op wilde halen. Ook een mooi awkward moment… Wel superlief dat ze kwam! Ik geef voor nu de muffin de schuld (stond al even).

Probleem wel is dat dit niet de eerste keer was dat ik onverwacht even mocht stoppen. Hmm. Ik heb geen zin in anticiperende spanning tijdens een run zodat ik juist mijn lichaam ga conditioneren met stress en er dus precies gebeurt wat ik niet wil: mijn darmen stimuleer. Mijn lijf werkt iets te goed wat dat betreft. Ik denk ook dat ik niet de enige ben met een plotselinge aanval. Dit weet ik eigenlijk wel zeker aangezien mijn collega’s mij vorige week de directe vraag stelde ‘Hey Dagmar, wat doe jij als je moet poepen tijdens het hardlopen?’ en vervolgens mij vertelde over hun ervaringen. Bizar gesprek eigenlijk, maar wel interessant. Mijn grote heldin Paula Radcliffe heeft ook een incident gehad bij een marathon in 2005. Zo benoemde zij ook bang te zijn alleen om dit incident herinnerd te worden… Dat snap ik. Ik stap over een hele hoop innerlijke grenzen alleen al door dit toch te schrijven. Oeh, decorumverlies!

Goed, leuk verhaal, maar weten wat je er aan kunt doen is misschien wel handig. Mijn eerste theorie is dat het eten van teveel vezels zorgt voor problemen. Mijn spijsverteringssysteem schiet een beetje in de overdrive. Ik eet namelijk vaak ’s morgens havermout, ’s middags spelt brood of crackers en tussendoor soms nog eens een gezonde muffin. Dus weer vezels. Tijd om wat meer balans aan te brengen. Heerlijk ’s middags wat meer salades eten of ’s ochtends skyr of kwark met fruit. Geen bezwaar hiertegen! Ook op de dag van de marathon is het trouwens handig om niet teveel vezels te eten… Ik heb gelezen dat wit brood met jam eten helpt voor de energie. Makes sense, suikers voor snelle energie.

Wat ik ook las in het boek Het Duurloopmisverstand om sanitaire problemen tijdens de marathon te voorkomen is “de rode bietjes methode”. Deze luidt als volgt:

Time de verwerking van je maaltijd door rode bietjes hierbij te eten en vast te stellen hoeveel later deze je systeem verlaten. Stel dat dit 20 uur duurt dan weet je dat je de dag voor de marathon minstens 21-22 uur voor starttijd mag gaan eten. Stil je honger de rest van deze dag door koolhydraat-rijke vloeistoffen in te nemen.

Succes!

 

Weekverslag 15

Een week vol met rennen!! Ik had alleen wat meer aandacht mogen besteden aan rust voor mijn lange afstand. Eigenlijk wat ik vorige week al had aangegeven in weekverslag 14… Note to self: ik mag meer naar mezelf luisteren :).

Mijn lange afstand ging aldus niet heel lekker helaas. Dit lag ook aan een nieuwe drankbelt die continu aan het verschuiven was. Zo irritant, zeker als je al aan het sukkelen bent!! Ik heb dus vandaar ook meteen even geïnformeerd over een running bag en deze gepast om erachter te komen of dat wel echt goed vast zit. Weet je wat de verkoper tegen mij zei toen ik vroeg of hij hem ook gebruikte??? ‘Tja, ik heb iemand die met mij meefietst voor de marathon’. We schoten allebei in de lach. Was leuk! Ik ben erg benieuwd hoe ik de tas ga vinden, hij is namelijk wel besteld! Oeh, toys!! Goed om nog even terug komen op mijn redenatie om die lange afstand wel deze week te willen rennen: mijn idee was de training van 32 km van vorige week in te halen. Je weet, vorige week was ik druk met andere trainingen waardoor het niet mogelijk was. Om het deze week alweer op te pakken was alleen niet heel erg slim en zorgde dat ik met moeite een 31 km afstand heb gelopen. Ik had die trainingen van vorige week gewoon als een lange afstand mee had mogen tellen… Leermoment voor mij is dus om coulant te zijn met trainingen. Je hebt nog 6 weken te gaan, waarbij een maand nog om op te bouwen. I’ll be fine!! Het weekend was dus verder gericht op ontspannen en rustig rennen, oefeningen doen en fun met oud bestuursmeiden. Bij dit laatste hebben we wel een uur of 3-4 in de stad rondgelopen… Jaja, moordspel! Was lachen!

Goed, wat ik heb gedaan deze week: dinsdag 8 km (4:55 min de km), donderdag 10 km (5:55 min de km), vrijdag 31 km (hebben we het niet over) en zaterdag 6 km (rond de 6 min de km) met een lichte ab workout erna. Dit laatste was 3 keer 20 herhalingen met sit-ups, crunches, leg raises en schuine buikspieren met bal naast een plank van een minuut. Ik wil dus deze week meer tussen de 5:30 en 5:40 km zitten per kilometer. Ben benieuwd!

1 sept 3 sept 4 sept 5 sept moordspel